Interesujący wiersz.
Jedno, co mnie razi, to wielokropki, które oznaczają przerwanie toku mowy, niedomówienie. W naturze poezji jest wieloznaczność, zamyślenie się.
Jeśli o mnie chodzi, to kłują mnie w oczy i zastanawiają, dlaczego właśnie tu stoją. A tak fajnie jest zanurzyć się w jakiś poetycki obraz i nie dać się z niego wyrwać.
Ale może autorka miała jakiś inny zamysł?
I może powinno się konsekwentnie stosować interpunkcję albo z niej całkiem zrezygnować.
Co oczywiście nie zmienia faktu, że wiersz jest ciekawy i zastanawiający.

Dzięki Paniom. Nie znam się Auroro, rzadko łapię jej sens czy piękno. Mówi się, że aby odczuć poezję, trzeba być w dołku i chyba coś w tym jest, bo jako optymistce, ciężko mi wczuwać się w dramaty.
A co do uwag o interpunkcji, to masz Lilly rację. Albo albo, a niedopowiedzenie, czy może bardziej dwuznaczność tekstu, które chciałam wyrazić, powinnam pozostawić odbiorcy.
Pozdrówka

"Ups!" z cyklu "Wiersze wybrakowane" (i już same te tytuły wprowadzają nas w świat radosnych zdarzeń :) to wysmakowana pogodna satyra na wszystkich tych wokół nas przebierańców, którzy swoimi niebarwnymi poszewkami wygładzonymi, pozapinanymi - jak ten kameleon - przywdziewają coraz to inną atrakcyjną, mylącą nowych przyjaciół postać - i już po tobie, biedny żuczku/panie kochanku!

Z nową bez skazy (niebarwną, a więc bielusieńką jak ten na ponowie śnieg) - z taką poszewką niewinne grzeszki murowane