Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
kartka wyrwana z jesieni Tekst 59 z 138 ze zbioru: Liryki rzucone na porywisty wiatr
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2018-09-20 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1592 |
jesienny liryk zginął
zderzywszy się z dziewczyną
mgła oczu mgłę zasnuła
tyś tego nie przeczuwał
że pąs pomadki - stop
że rdzawość włosów - stop
późnych antocyjanów
jej oczu brąz - dynamit
rozerwał cię
rozerwał
na cząstki
jesień - erzac
wobec w niej mocy stóp
stuk stuk stuk stuk
stuk
stój
*Źródło foto: https://www.touchofart.eu/Iwon…/iwi147-Jesienna-melancholia/
nowe teksty
Właśnie dzisiaj fb podrzucił mi wspomnienie sprzed roku z tym tekstem. Wówczas jesień słotna była, dzisiaj - lato. Więc nie ma co się smutać.
oceny: bezbłędne / znakomite
wypluł z śliną peta
w zderzeniu z dziewczyną
po czym całkiem odpłynął,
jej oczu brązem granatu
niezwykle rozerwany,
stuk-stuk-stuk-stuk-stuk
obijał się o ściany
dozgonnie zakochany.
Jesieni wyrwana,
Leci-leci nad Rysami,
Wciąż szukając fana.
Coś mnie naszło