Co nam po pięknie /tutaj np. umysłu/, skoro ludzie wciąż tak pogubieni jak te dzieciaczki w sinej mgle??

Estetyzacja u nas to zawsze malowane trawy i ten nieodzowny, zawsze czerwony dywan w y ł ą c z n i e na wynos przy głównej ulicy.

Wystarczy jednak zajrzeć na najbliższe zaplecze, by się tego piękna na śmierć przerazić

ile z tego /piękna/ zdołamy przygarnąć
żeby podzielić się /tym pięknem -przed kamerami/ z innymi

(vide odpowiedni fragment)

Estetyzacja wyłącznie mojego świata -

tatuaże, tupecik, liposukcja, perfumy od Lagerfelda, sztuczne zęby, urlop na Malediwach i te pe klimaty

- a za ścianą mojego własnego gabinetu ordynarne odrapane kuchenne schody i tuż za moim superogrodzeniem hałdy moich własnych śmieci

to to "czyste" piękno, którego od tysiącleci nie sposób się pozbyć, choćbyś pękł!

D r a m a t

Dlaczego tak mamy??

Odpowiedź jest jedna:

bo życie nieustannie wyrzuca na brzeg
piękno desperację i makabrę