Przejdź do komentarzyIdę i parzę na świat
Tekst 134 z 211 ze zbioru: Prowadzeni przez gwiazdę nieba
Autor
Gatunekproza poetycka
Formawiersz / poemat
Data dodania2019-01-04
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2355

Idę i parzę na świat


Kiedy patrzę  jak świat w bólu zgina głowę dumną

I błaga o dłoń miłosierną skrytą od stuleci

Otwiera biblię - pragnie odkryć wiedzę tajemną

Po co i dlaczego tak okropnie wciąż się  kaleczy


Gehenna stara utkwiona  głęboko w przestrzeni

Potwierdziła obecność przez zawieruchy wojenne

Wojacy w okopach odkryli wielce zdziwieni

Z armatnim błyskiem jakże bywają losy przemienne


Leżąc pokotem Boga błagali o dar życia

Od siostry z miłosiernego krzyża brali zabiegi

W ranach otwartych niszczące toksyczne zatrucia

W tym piekle promień miłości posiadał piękna ściegi


  Spis treści zbioru
Komentarze (1)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Zero jakiejkolwiek refleksji na temat sensu ofiary ludzkiego mięsa i przelanej krwi kolejnych pokoleń wszystkich "wielce zdziwionych wojaków (świata) w okopach". Odwieczne doświadczanie wojny jest wspólne wszystkim mieszkańcom naszej planety.
© 2010-2016 by Creative Media
×